Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Αγάπη Σπαθάρα: Τρία Ποιήματα


ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΣΟΥ ΘΑΛΑΣΣΑ

Τα χρώματά σου θάλασσα
άσπρα,θαλασσιά,γαλάζια,
μάγεψαν την καρδούλα μου
κι' όλο μου κάνει νάζια.
Στην αγκαλιά σου χάνομαι
στην όψη σου θαμπώνω,
στα αφρισμένα κύματα
δροσίζομαι και λιώνω.
Βάλσαμο η αλμύρα σου
σταλάζει στην ψυχή,
η γαλανή θωριά σου 
εικόνα μαγική!

Αγάπη Σπαθάρα
ο4/09/2017
(Φωτογραφία της κόρης μου
Λευκάδα Σεπτέμβριος 2017)



Ο ΦΑΡΟΣ

Στέκει στου βράχου την κορφή
ακίνητος φρουρός,
τα δάκρυά του θάλασσα
τα πάθη ωκεανός.
Πότε με ήλιο,με βροχή
με παγωνιές,με χιόνια 
στο έργο του...πάντα πιστός
καθώς κυλούν τα χρόνια.
Τις νύχτες μες στη σκοτεινιά
ανάβει φώτα...
η λάμψη τους αντανακλά
στων καραβιών τη ρότα.
Μονάχος μέσα στη σιωπή
χειμώνες,καλοκαίρια
η μόνη του παρηγοριά
του ουρανού τ' αστέρια.

Αγάπη Σπαθάρα
05/09/2017
(Φωτογραφία της κόρης μου
Λευκάδα Σεπτέμβριος 2017)



ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Έμεινα να κοιτάζω,
καθώς έφευγες
τους δρόμους που περπάτησα 
μαζί σου,
στα μονοπάτια της καρδιάς
στους κήπους της ψυχής σου.
Κράτησα φυλαχτό, 
όσα μου χάρισες
τ' άρωμα της ψυχής σου,
τ' ακριβό,κι' άστραψε η νύχτα 
κι' έγινε το φως...
πιο λαμπερό.
Έκλεισα 
μες στα χέρια μου,
πολύτιμο πετράδι,
σαν δαχτυλίδι φόρεσα,
της αγάπης σου 
το χάδι.
Κρέμασα τα φιλιά σου,
σαν χάντρες 
στο λαιμό,
έγραψα στην καρδιά σου,
πόσο 
σε αγαπώ!

Αγάπη Σπαθάρα
09/09/2017





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου